به گزارش میراث‌آریا، سیدحسین صفایی در مراسم نکوداشت روز فردوسی با تشریح دوران زندگی فردوسی، دانشمندان هم عصر او و اهمیت سرایش شاهنامه در آن دوران، به تبیین جایگاه والای این حماسه ملی در فرهنگ و تاریخ ایران پرداخت.

سیدحسین صفایی گفت: شاهنامه فردوسی هم از حیث کمیت هم از جهت کیفیت بزرگترین اثر ادبیات و نظم فارسی است و می‌توان گفت یکی از شاهکارهای ادبی جهان است و اگر من همیشه در راه احتیاط قدم نمی‌زدم، می‌گفتم که شاهنامه معظم‌ترین یادگار ادبی نوع بشر است.

صفایی ادامه داد: نخستین منت بزرگی که فردوسی بر ما دارد احیا و ابقای تاریخ ملی ماست. هرچند جمع آوری این تاریخ را فردوسی نکرده و عمل او تنها این بوده است که کتابی را که پیش از او فراهم آمده بود بنظم آورده است ولیکن همین فقره کافیست که او را زنده کننده آثار گذشته ایرانیان بشمار آورد.

این استاد ادبیات پارسی افزود: این‌روزه باید با کودکان شاهنامه بخوانیم و تلاشی فرهنگی برای حفظ تداوم فرهنگ ایرانشهری داشته باشیم و کودکان امروز از تربیت فرهنگی قرن های پیشین سخت محروم اند و خلأ فرهنگ ملی، آنها را به طور طبیعی به فرهنگ غرب سوق می دهد.

او گفت: اگر فردوسی شاهنامه را نظم نکرده بود این روایات بحالت تاریخ بلعمی و نظایر آن در می‌آمد که از صدهزار نفر یک نفر آنها را نخوانده بلکه ندیده بود و شکی نیست در اینکه اگر سخن دلنشین فردوسی نبود، وسیله‌ی ابقای تاریخ ایران همانا منحصر به کتب امثال مسعودی و ابوریحان بود که همه به زبان عربی نوشته شده و اکثریت عظیم ایرانی‌ها از فهم آن عاجز بودند.

جشنواره فردوسی در کاروانسرای تاج آباد، رویدادی فرهنگی ارزشمند بود که به ترویج فرهنگ و تاریخ ایران، حفظ و احیای میراث‌فرهنگی، رونق گردشگری در منطقه و انتقال این گنجینه گرانبها به نسل‌های آینده کمک کرد.

انتهای پیام/